Saturday, October 22, 2005

Blessed Ako

Ang aga aga nag sesenti ako. It's just that I feel so blessed, why did I ever never thought about it before? Here I am happily married to a wonderful guy, the best guy for me. Just his love is enough to make me realize that I am a very lucky girl to have him. Mega reklamo pa ako sa trabaho, and he was ther for me, always never intruding, always there to listen and to support me.

Once in a while, you have to pause and think of the things that are important to you. I retired from my work, and I have a lot of time to spend, spend it with him, his family, my family. I feel so happy. Kahit wala akong trabaho. Hindi ko naisip na kailangan ko ng pera, yeah right, I am earning a lot compared to my officemates and my position was full of responsibilities and I choose to say goodbye to it.

Ngayon lang, na na relax na ako at narealize ko kung gaano ang pasensiya na ibinigay sa akin ng asawa ko, ngayon na wala akong ginagawa, nalaman ko na mahal na mahal niya talaga ako. Ngayon, kahit noon pa, hindi niya nakakalimutan na sabihin sa akin na " I love you" bago siya umalis habang ako'y kunyaring natutulog at inaabangan ang kanyang goodbye kiss.

Nawalan ako ng panahon sa kanya, sarili ko lang ang naisip ko, pero nandyan pa rin siya, tulad noon, tulad dati, palagi siyang nandyan.

Umaga na, naka alis na siya, ni hindi ko man lang siya nangitian. naririnig ko ang mga huni ng ibon, at ang maliwanag na langit, ang sikat ng araw sa may bintana namin. Hindi mo ba sasabihin na suwerte ako? Wala akong trabaho, pero may isang tao na nagmamahal sa akin, oo hindi nga ako kagandahan, oo hindi rin ako sexy at hindi artistahin, pero may nagmamahal sa akin.

At dahil dyan nararamdaman ko na mahal din ako ng Diyos, na noon pa man, pinadala niya sa akin si Irwin para kung hindi man ako mabantayan ng Amang nasa Langit meron naman siyang katuwang sa pagsubaybay sa akin. Naniniwala ako na mahal talaga ako ng Diyos dahil kahit may masama akong ugali, hindi pa rin tumitigil sa pagunawa ang mga mhal ko sa buhay.

Subukan nyong huminto, tumingin sa bintana, ngumite, pakingan ang huni ng ibon, gumising ng umaga, magdasal at magpasalamat, at mahalin nang lubos ang mga tao sa paligid mo. Yun lang naman eh Pag Ibig, ay nakatira nga pala ako sa Pag Ibig, Pag Ibig Homes. =)

Tuesday, September 06, 2005

Sana magka baby na kami

Matanda na ako, kahit mukha akong bata. Kaya dapat lang daw na mag baby na kami. Pero paano nga ba? Nasa edad ba yun? Talaga bang pag matanda na, mahihirapan nang magka anak? Eh bakit yung iba, parang ang dali nilang magka anak? Kung sino talaga ang may gusto, yun ang hindi nagkakaroon, at kung sino naman ang marami nang anak sila pa nadadagdagan ng anak.
Parang kahit saan ako lumingon palaging may buntis, parang pinamumukha sa akin na ako rin dapat magbuntis na. Para namang hindi kami nag try, siguro dapat mag leave muna ako para walang stress. Haay, minsan kung iisipin mo din ang gastos parang ayaw mo nang magka anak, pero masarap ang may anak diba? At dapat hindi mo iisipin ang gastos?

Friday, September 02, 2005

Cooking Time

Well, since my MIL has a surgery and she can't move like before, I have to cook for them. Marunong na akong magluto ng Pesang Dalag. Ang pesang dalag ay parang tinola kasi may luya. Ang sarap, teka lang, parang nakalimutan ko na eto a ng mga ingredients:

Pesang Dalag
1 whole Dalag cut into serving size
1 malaking luya hatiin diagonally
3 cloves garlic
1/2 repolyo
1 sayote
3 teaspoon patis

First thing that we did was to wash the fish, tapos nilagan ni mommy ng mainit na tubig para matanggal ang amoy at lansa. Ginisa muna yung garlic at luya tapos saka nilagay yung patis then the dalag. Medium heat lang, after a while nilagyan namin ng isang basong mainit na tubig at pinakuluan na siya at saka niagay yung gulay. Huli ang repolyo. Pag malapit nang maluto.

Tuesday, August 16, 2005

Palengke na naman

Last Thursday, I tried to go home late, galing ako sa bahay namin sa Ugong, I thought maihahatid ako nila mama eh nasa Laguna pala. So hindi na rin ako nagpasundo kay Irwin galing sa amin. Medyo may halong takot at kaba ako, ngayon lang ako dadaan ng palengke, baka kasi ako ma holdup.

Grabe nagulat ako, pagdating ko sa palengke, tahimik, ang linis pa, maliwanag, hindi nakakatakot.
Tuyo na ang mga daan, wala na kasi halos na tao eh, may mga nagtitinda pa rin. pero maayos.
Akala ko mag special trip ako, buti na lang at may nakasabay ako. Ang mahal pa naman ng pamasahe ngayon.

Palengke Ulit

Looks like palengke will be one of tha places I have to be familiar with. I remember, ako lang pala ang sinsama ni mama na mamalengke, hindi pala sumasama ang iba kong mga kapatid, kasi alam nyo ba ang bargaining skills ni mama, sobrang tawad sa mga nagtitinda, as in, tapos lilibot at maghahanap kung saan may discount at tawad kahit na nasa kabilang parte pa yun ng palengke.
Ako naman last Sunday, I went there, shiyet para akong nakawala sa preso, I didn't know a trip to palengke would give me a thrill similar to orgasm. Ang ganda ng comparison ko noh, euphoria, para akong nakawala sa bahay. Excited ako, ewan ko kung bakit, ilang araw din akong nakakulong sa bahay, bahay opis lang lagi, haay sa wakas talaga nakalabas na ako. Pero golay! Ang dami kong binili, ang bigat, bumili ako ng rambutan, lansones, itlog, buko juice, manok at porkchop. Grabe, kaya siguro ako hindi lumaki ng husto kasi kahit nung bata ako nagbubuhat ako ng pinamili ng mama ko, hanggang sa mag asawa ako ako pa rin ang nagbubuhat, kaya minsan mas type ko ang mamili na lang sa supermarket, may sasakyan pa at si Irwin ang magbubuhat.

Tuesday, August 09, 2005

Sabaw ng palengke

Grabe, umuulan na naman ngayon, hindi ko suot ang aking favorite na slippers, kasi wala namang pink sa damit ko, (pero kahapon suot ko siya kahit naka black and white ako). Ayan tuloy nabasa ang laylayan ng slacks ko, basa ng katas ng palengke.

Everyday kasi I have to pass by the public market, and today is special kasi umuulan at maputik sa palengke. At least medyo nalinis na ang ibang parte ng palengke, konti lang ang kumapit sa laylayan ng pants ko.

Pero siyempre ang dumi pa rin nun. Kaya pagdating ko dito, mega putol ako ng pants ko, so what kung hindi pantay ang putol, at least wala na yung basa, at nag dumi pala ng paa ko, mamaya ko na lang huhugasan.

Monday, August 08, 2005

Happy na Rin

Sometimes, feeling ko parang praning ako na laging binabantayan ang mga kilos ko, siguro ganun din ang feeling ng iba na nakatira sa in-laws nila. Siguro, kelangan lang ng konting kapalan ng mukha meaning you have to be not too sensitive.
Kasi pag naging sensitive ka, konting hindi lang pinansin mag-iisip ka na ng kung anu-ano na wala naman pala.

Monday, August 01, 2005

Market Market sa Pasig

Namamalengke ako bago ako pumasok sa office:

Well, hindi naman ako namamalengke kundi sa palengke ako dumadaan.
Ang daming tao, ang daming syip, I always pass by the big garbage truck,
iniisip baka isang araw sumala ang pagtransfer nila ng basura matapunan ako.
Ilang beses na rin akong muntikan na mahagip ng mga dyip kasi nagmamadaling
lumiko. Kung iisipin mo, ano ang ginagawa ko, isang magandang pustura na babae
na dumadaan sa palengke? Eh kasi ang mahal ng pamasahe, dun lang ang mura,
kaya kahit na maglakad ako sa palengke araw araw bago pumasok ay okey lang.
Gustung-gusto ko na nadadaanan yung isang aso, na payat at pangit ang balat,
siguro may skin allergy yung aso. Nais ko nga siyang dalhan ng dogfood eh, kawawa
naman. Nakahiga lang siya, nakapikit, tila hindi niya pansin ang mabaho at magulong lugar na palengke. Naisip ko na dalhin siya sa bahay pero isa siyang pakawalang aso.
Matanda na siguro siya, kasi palagi siyang inaantok at hindi na siya masigla, natutuwa ako pag nakikita ko siya, kasi parang kahit na ganun ang paligid niya,
mukha pa rin siyang kuntento.
Well, sabi nga ni God, kung ang mga sparrow sa bukid ay may kinakain at ang mga fox ay may masisilungan, ang nga tao pa kaya? Eh yung asong yun buhay pa hanggang ngayon, hindi ko alam kung ano ang kinakain pero buhay pa sya.

Well, that is something to thank God for, buhay pa tayo. Bow.

Sunday, July 31, 2005

Laba laba sa lababo

Washing Dishes

My goal today is to make under pots squeaky clean. Using a hard scrub and detergent bar, I scratch and scrab the undersurface but I cannot make it like it's original clean self. I enjoy washing the dishes in my new home. This is the home of my husband, this is their house, well I only wash plates for a maximum of five persons. Tatay Rene, Mommy Precy, Sister Maris and my Irwin.

Sometimes, cousin Jayvee would be here to sleep during Fridays and Saturdays so he would be here on sunday mornings. Still, it is a maximum of five plates plus the lalagyanan ng ulam.

Snow White

Last night, I saw an old film of Rosanna Roces and Vic sotto, gosh, she really has a white, flawless skin, ang kinis sa Tv at ang puti, siguro if my skin is half as fair as her, mas todo ganda na ako.

My MIL and I used to have a bonding moments putting whitening products on our skin, one of her officemates, gave her some chemicals to whiten the skin. It was supposedly used by "Artista" to make their skin flawless.

First, you have to apply a mixture of kalamansi and evaporada milk, Mommy put something in it that smells like peroxide. The mixture is about 2 cups and can be used for a week, well for us three, Mommy, Tatay and me, siguro mga 3 days lang. Hati-hati kasi kami. Then, after applying the calamansi, you have to put the soap and another chemical mixture, all I know is that the soap consists of shredded Dove soap. I do not know what chemical was placed in it.
After 30 minutes of letting it dry on the skin, you have to wash it off. Skin feels so soft maybe because of the Dove soap and my skin feels so smooth because of the calamansi.
We've been doing it for like a month now, If only I discovered it a month before the wedding, I could be really flawless.

I am happy with my skin now, though it is not so fair, it is smooth and also my feet, you've got to believe it, nakikita ko tuloy ang mga ugat ko na dati ay natatakpan ng morena kong balat. Well, mahirap talagang magpaputi, minsan gusto ko nang matulog eh pero para dahil gusto kong gumanda sacrifice ng konti para magmukhang beauty ako. Haay, isa na lang siguro, I have to loose weight.

Delayed period

Kala ko naman, buntis na ako, grabe ilang pregnancy test din ang nasayang ko, I thought I was pregnant, shiyet, really, I am having pregnancy symptoms, pero wala pa rin pala, I gained weight, I have tender breast, biglang lakas ang kain ko, tapos delayed period pa ako, ngayon I have spotting, not really the real period, konti lang, siyempre hopeful pa rin ako na sana buntis na nga ako.
I never had any pressure naman or stress, pero nung na stress talaga ko, kasi nagalit ako dun sa isa kong officemate, as in nainis ako tapos the next day, I got my period, sobrang stress nagkaroon ako, I thought stress would make your period stop, now naman ang iniisip ko, baka mamaya buntis ako, tapos spotting lang. Haay! Talagang ang daming katwiran. Ano ba Agnes! Hindi ka buntis!!!!!

So what do we now, maybe we need to exercise and diet, ang taba kasi naming dalawa eh.

Friday, July 22, 2005

Makeup to the Max

Ganun pala!

Nung boyfriend ko pa lang si Irwin, her mother would always tell me to powder my face, oily face kasi ako eh, minamasa ko pa yun pag sinasabihan ako. Kasi I am really not the maayos type, kasi sometimes I do not want to appear pretty for fear na they would perceive me na maarte, Eh ang arte ko kaya, pag sinisipag ako saka lang ako nag-aayos.

Tuesday, July 19, 2005

Adjustment Blues

How many days am I married?

I am 44 days married, so far, do I like it? Well, I feel like I am still on vacation, because the house that we are living looks like a resort room. It is a new house, it was owned by one of our Ninongs, they let us stay there. There is an aircon in every part of the room except the bathroom. We pay no rent, we only pay the utility bills.

We only have a ref, a washing machine and an oven, which we don't use. We only used the TV, we got them as gifts from Perfect Moment. Last week, we bought a matress, before we used to lie down on the floor with only a comforter as sheet.

My husband's family has their own helper who washes and irons the clothes plus cleans the house. They have an orderly house, I kinda miss our house, kasi mas magulo, mas masaya, though I like living there, nothing compares sa bahay namin.
Dito I have to always clean, clean as you go, though I didn't really have that attitude pero nasanay na ako. Burara daw ako sabi ni Mama ko, kaya hindi ako makapagkalat kila Irwin, mabuti na rin yun. Pero Irwin is makalat din, kung ako nga trying hard to be makalat siya makalat, pero siyempre they expect me to pick up the mess, kaya ayun, sinabihan ko si Irwin na iayos ang mga kalat nya.

I also told him na, if we are living in a different house, I could scold him at siya ang magliligpit ng kinain namin, well, the only thing that I do there is to wash the plates after eating, I like naman what I am doing except for the time na pagod na ako, and everyone watches "Kampanerang Kuba" ako naman kahit hindi ko panoorin basta lang makaligpit na ako at maka akyat na sa taas. Haay so pagkatapos ng Kuba dapat medyo tapos na rin akong magligpit. Monday's are hectic for me, kasi I still have to put the pressed clothes sa aparador at ayusin, minsan sa pagod, kinabukasan ko na gagawin, but I do not want to appear tamad naman, so kahit na pagod aayusin ko na.

Monday, July 11, 2005

False Pregnancy

Sayang, I thought I was pregnant:

I thought I was pregnant, I'm having 3 symptoms out of 10, I had three and none of them was the "missing the period" part, maybe I am just paranoid, in my desire to get pregnant, I am having pregnancy symptoms.

Every smells is repulsive, even the tiniest things, food that I used to love now suddenly taste so bland, o maarte lang ako? Hindi eh, hindi rin kaartehan.

I bought a pregnancy kit, and it is a negative, haay! kelan kaya ulit?
Next month na ulit?

Sunday, July 10, 2005

Pagod
Wawa naman sila mama, Irwin at Dita, they were with me, ang dami kong pala noh! Kasi Mama, was not able to have her photo taken with Jodi, Angel and Rosanne so eto sumama sya at least she has the time now.
Ang hirap palang maghintay at mag shooting, ewan ko kung paano nakakaya ng mga artista yung tuluy-tuloy na shooting. Siguro okey lang din kasi malaki naman ang bayad nila, pero sayang ang sarap pa naman mag stay sa bahay, one of those rainy days, quiet storm.
Chance pa naman namin to do our Project, hehehehe.

Rice, Adobo and Wintermelon

Eto ang lunch namin, galing ito sa Tamayo's. I was feeling kinda not so hungry kaya hindi ako gaanong nakakain, pero ang sarap nung gulay.

Cupcake-cake, lechon paksiw and pansit

Eto naman ang dinner namin, prepared for everybody, I had two of the cupcakes, a little rice and some lechon, kami lang ang may rice yung iba wala, kasi siyempre, favorite nila kami, hehehehe. There were a lot of times, na kasama namin sila, sa wedding and to think it is our one month anniversary! ang galing! tama ba ang term.

smile naman
I was the only one smiling, and dancing, kahit na low bat na ako, haay! Ang hirap talaga as in. Na umarte na everything is okey at hindi ka pagod, Sabi nila ako lang daw ang sumasayaw at nag smile siyempre game na game ako.
Pero alang hiya yung cameraman, pag nag focus yung dalawang katabi ko ang pinakikita, at ako mag isa lang, haay anyway at least, may exposure,

Inspiration
Ano na nga ba ang sinabi ko, they really inspired me to be my best, kahit tapos na ang wedding, parang it is an obligation to myself to look better, to take care of my skin, to be confident, and be the best, all the best. I owe it to them for giving me all this, I take everything as a blessing. Honestly, there was a time, I know nung hindi ko pa alam na they will choose me, I secretly wish na sana they would choose me, I needed that makeover, I needed that exposure, I am slowly losing myself. To loose myself is to think na I am not better, I look fat and ugly, I looked down on myself and that experience taught me a lot, I can be better, I can be the best!

Monday, July 04, 2005

Shooting na naman ng Perfect Moments

Haay! Just when we were trying to relax heto na naman at may
shooting na naman sa Perfect Moments. I had an haircut, really short,
Barbie's cradleish! hehehe, sabi ni Viols ng David's salon, well we have the
same shape of face, sana pa face na talaga!
Project B.A.B.Y

We've been married for like a month tomorrow!
And we plan to have a baby soon, but he got sick for a week,
I've got my period and now I'm waiting for my fertile weeks ahead.
Hope, we have all the energy to to the task, we're back to work
and sobrang nakakapagod talaga. Haay!
Hope we will have one soon.
Super Mommy in Law

Well, What can I say, I've got a Stepfordish mother-in-law,
she is so domesticated, sometimes I want to be like her.
She cooks great food, no wonder, Irwin is so big, as in sobrang asikaso
talaga sila. Haay! I wish I could learn how to cook like her.
Sobrang devoted sa pagiging housewife but she works, pero pagdating nya
she still manage to cook. Haay! Super talaga si Mommy, I love her!

Monday, June 27, 2005

Buhay may asawa:

We've been married for three weeks and I am slowly adjusting to married life. Somehow I missed my family, my sisters, ang magulong bahay namin, kahit makalat,
it is a home. Now, I feel like crying, hu hu hu. =(
Pero masaya ako na kasama ko si Irwin, he got sick, I enjoyed caring for him, parang nurse, huwag ko nga daw siyang i-baby.

I like their house, his family and his relatives. I like his mom's cooking, they have an organized house, hindi naman ako nahirapan na maging organize, eh hindi ako organized! Saksakan kaya ako ng kalat, kung saan saan ko lang nilalagay ang gamit ko, and I never put it back kung saan ko kinuha.

So everything is a new experience from me, though hindi na ako masyadong nahihiya.
Pag uwi ko, I make it a point to "bless" sa parents niya, natutuwa naman sila, alam ko, they never showed me anything na ikasasama ng loob ko. They are good people, though strict, I can manage to live with them.

Feeling ko parang extension pa rin ng honeymoon or vacation when I live at their house, his mom is very maasikaso, I could already feel na I am part of their family na, living with them for two weeks.

Well, sana magtuloy-tuloy ang pagiging in-good terms ko with my in laws.
Kakatuwa, mommy (mami ni Irwin) gave me some bags and shirts na inaalok sa kanya sa office nila. Of course I feel good.

She is a good cook, at talagang mommy, she devoted her life to caring for her children, kaya lumaking spoiled sila Irwin. Haay, when it is my turn to be a mother, I hope I could be a good mother too.